^{این کتاب در حال و هوای مبارزات دهه پنجاه علیه رژیم پهلوی و در دوره دانشجویی نویسنده نگاشته شده و با ادبیات آن روزگار قلمی شده است. نویسنده در مقدمه  چاپ سوم، فضای حاکم بر زمان  نگارش کتاب را به خوبی توصیف می‌کند و خواننده را به آن دوران می‌برد. این اثر طی نه عنوان تنظیم شده است.}

^{بدین قرار : مقدمه‌ای به زبان خاطره! (مقدمه چاپ سوم)‌؛ مقدمه چاپ اول، تعقیبات،نماز، تسلیم انسانی عصیانگر؛ نماز بر خویش؛ نماز،‌حدیث در فراق ؛ صلوه و ذکر در منابع اسلامی؛ مراجعه به تفسیر.}

^{در بخش «حدیث در فراق» می‌خوانیم: نیایش، قوای نهفته در «خویش» را بازشناسی می‌کند و فعلیت می‌دهد. بنابراین یکی آری، یکی از جلوه‌ها و ابعاد نیایش، «کشف خویش» کردن است و « قدر خویش» دانستن «نماز» فرصتی است برای این «خود» بینی! رخصتی برای «قدر» شناسی خویش ! نماز یعنی پرورش همه خصلت‌ها و فضایلی که «انسان کامل» باید دارا باشد. نماز نمی‌گذارد که «حقیقت وجود» انسان رکود و سکون و سکوت گیرد و «جوهره متعالی» اش در زیر خروارها خاک و لوش و لجن مدفون شود. نماز نمی‌گذارد «فطرت خدایی» انسان زیر آوار زندگی بماند و خفه شود.}

^{نماز یعنی هر دم کلنگ بر ژرفای روح‌زدن و این کار را به خویش آوردن و این قنات پرپیچ و خم پر «سوی» و اسرارآمیز را به آب انداختن و...}