عطای پهلوان

^{محمـد علی علومی}

 ^{قطع رقعی ، 536 صفحه ، چاپ چهارم: 160000 هزار تومان}

^{در روزگاری که پهلوانان و عیاران را باید در کتابها جست و جوانمردی و فتوت را در افسانه‌ها دنبال کرد، به لطف خداوند هنوز در این دیار کسانی هستند که با ایثار و جانبازی و فداکاری و گذشتن از نام و نان خویش، آسایش دیگران را رقم می‌زنند و آرامش خود را در شادی دیگران می‌جویند. یکی از اینان که پا در واقعیت دارد و سر در اسطوره، عطا احمدی است؛ معلم خوشنام کرمانی که با دست خالی، صدها مدرسه و مسجد و سرای سالمندان و خانه برای محرومان ساخته است، بی‌آنکه در پی نمایاندن خود باشد یا توقعی برای سپاسگزاری و احترام و یادبود و گرامیداشت داشته باشد.}

^{این کتاب به دست یکی از رمان‌نویسان متعهد و خوش‌قلم نگاشته شده که آثار متعددی در کارنامه‌اش دارد و با این حال تأکید می‌کند: «من که راوی این داستانم، سوگند می‌خورم که با شناخت هرچه بیشتر از عطا، بیش از پیش شیفته و مجذوبش شده‌ام. عطا به رغم یک عمر کار شبانه‌روزی و بی‌وقفه برای محرومان و ستمدیدگان، هیچ‌گاه خود را انسانی خاص و تافته‌ای جدا بافته از دیگران ندانسته و درباره خود چیزی نگفته است. او وابسته به آیین کهن جوانمردی است...»}

^{محمدعلی علومی در این کتاب به سبک فراواقع‌گرایی (سوررئالیسم) کوشیده است بر پایه اطلاعاتی که جسته گریخته از کار و فعالیت این پهلوانِ گریزان از نام به دست آورده،‌ داستان بلندی بنویسد که هم برای خواننده عادی جذابیت لازم یک رمان را داشته باشد و هم سیمای آموزگاری را ترسیم کند که شیفته آموختن و یاری مستمندان و گرفتاران است، و هم در پایان کار از جوی باریک فتوت و عیاری که هنوز در جای‌جای این دیار جاری است، جرعه‌ای چند به تشنه‌کامان حقیقت ارزانی نماید.}

^{بخش اصلی کتاب در سی ‌و دو فصل تنظیم شده و مؤلف در پایان کتاب، ذیل عنوان «تأملاتی چند...» به سبک نوشتارش و زمینه، انگیزه و دشواریهای این کار پرداخته است، به انضمام چند مطلب که پیشتر در روزنامه‌ها درج شده و صحنه آخر، تصاویری است از نوجوانی تا پیری عطا و نمونه‌ای از کارهایش و دریافت نشان سازندگی از دست رئیس‌جمهوری وقت.}

110222